ชีวิตนี้น้อยนัก

พระพุทธองค์ทรงเปรียบเทียบความน้อยนิดของชีวิตสัตว์ไว้ในที่หลายแห่งว่า

	1. ชีวิตสัตว์น้อยนิด  เหมือนหยดน้ำค้างบนยอดหญ้า  พอถูกแสงอาทิตย์ก็แห้งไปโดยรวดเร็ว
	2. ชีวิตสัตว์น้อยนิด  เหมือนฟองน้ำที่เกิดจากเม็ดฝนใหญ่  ย่อมแตกไปโดยเร็วพลัน
	3. ชีวิตสัตว์น้อยนิด  เหมือนรอยไม้ที่ขีดลงในน้ำ  ย่อมกลับเข้าหากันโดยเร็ว
	4. ชีวิตสัตว์น้อยนิด  เหมือนน้ำที่ไหลจากภูเขา  ย่อมไหลลงไปอย่างเดียวโดยไม่หยุดยั้ง
	5. ชีวิตสัตว์น้อยนิด  เหมือนบุรุษมีกำลังตะล่อมก้อนเขฬะไว้ที่ปลายลิ้น  ย่อมถ่มออกจากปากโดยง่าย
	6. ชีวิตสัตว์น้อยนิด  เหมือนชิ้นเนื้อที่ใส่ลงไปในกะทะเหล็กที่ร้อนจัดตลอดวัน  เนื้อนั้นย่อมไหม้ไปโดยพลัน
	7. ชีวิตสัตว์น้อยนิด  เหมือนแม่โคที่ถูกนำไปฆ่าย่อมเดินเข้าไปใกล้ที่ฆ่า (คือความตาย) ทุกขณะ

	เพราะเหตุที่บัณฑิต  ผู้มีปัญญาทั้งหลาย ทราบชัดถึงความเป็นไปของชีวิตสัตว์อย่างนี้ว่าไม่มีนิมิต  
เครื่องหมาย  น้อยนิด  รวดเร็ว  มีทุกข์มาก  มีความคับแค้นมาก  จึงได้เร่งรีบทำกุศล  ประพฤติพรหมจรรย์  
เพราะสัตว์ที่เกิดมาแล้วจะไม่ตายนั้นไม่มี